Bibliotheist

കാരുണ്യമില്ലാ തിരക്കിനിടയിൽ സർഗാത്മകതയ്ക്ക് സർപ്പദംശനമേറ്റു.  മഷിനിറച്ച കുപ്പി ഉടഞ്ഞൊഴുകും പോലെ,  പ്രതിഭയിൽ വിഷത്തിന്റെ നീലിമ പടർന്നു.  ആദ്യം ചിന്തകൾ മരിച്ചു. ഒടുക്കം വാക്കുകളും. യന്ത്ര നരകത്തിലേക്ക് ഇതാ തള്ളിയിടപ്പെടുന്നു.  യന്ത്ര നരകത്തിൽ മനുഷ്യരില്ല. സഹൃദയരില്ല. വാക്കുകൾ കേവലം കുത്തി വരകൾ, കരടുകൾ .  യുദ്ധത്തിനിടയിൽ മുള്ള് കൊണ്ട് പൊടിയുന്ന ചോരയ്ക്ക് എന്ത് വില? യന്ത്രങ്ങളിൽ വിഷ സർപ്പങ്ങൾ ! ഭൂമിയിൽ നിന്നും മനുഷ്യന് പതനം ! വികാരം - വിചാരം ലവലേശമില്ലാ ലോകത്തേക്ക്.  പക്ഷേ, സർഗാത്മകതയുടെ ലോകം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്ന മതഗ്രന്ഥങ്ങൾ അവിടെയുണ്ടാവാതിരിക്കട്ടെ ... പ്രതീക്ഷയ്ക്ക് വംശനാശം ഭവിക്കട്ടെ!

 The sickle-like leaves hung from Acacia branches. The lush green shone like scattered emerald. The sky was clad in blue carpet. The sun is a lovely lad who laughed to litter light. The cloudy butter bowls spilled as he pranced. The clarion call of peacocks perched on a far away rock echoed in my ears as melancholy. The green, blue and brown fused as if they symbolized the essence of Earth's elegant beauty. A sudden slight sign of motion beckoned my eyes to see deers gracing. Did they descend from an ancient lore? I never know. As they relished the green reeds of grass, a sense of fulfillment filled in me. Oh mighty morning, thou art a dame! അരിവാൾ കോർത്തിട്ടതുപോലെ അക്കേഷ്യാ മരങ്ങളുടെ ചില്ലകളിൽ ഇലകൾ നിറഞ്ഞു നിന്നു. മരതകക്കല്ലുകൾ ചിന്നി ചിതറിയ പോലെ പച്ചപ്പ് തുടിച്ചു നിന്നു. മുകളിൽ നീല പരവതാനി വിരിച്ച ആകാശം. സൂര്യൻ ഇന്നൊരു കൊച്ചു കുഞ്ഞായി കൊച്ചരിപ്പല്ലുകൾ കാട്ടി ചിരിച്ച് പ്രകാശം തൂകി. തന്റെ കാലുകൾ കൊണ്ട് തട്ടി തെറുപ്പിച്ച മേഘത്തിൻ വെണ്ണക്കുടങ്ങൾ അങ്ങിങ്ങായി വീണു കിടന്നു. ദൂരെ ഒരു പാറ...

The day did begin well. I woke up a bit late due to the hangover of yesterday's realizations which was shocking initially but redemptive later. Despite the dire need, exercise did not cross my mind this morning. As usual, a quick make up without the mirror and cosmetics was done. Breakfast was limited mainly because I preferred the scrumptious masala dosa of Indian Coffee House. Unfortunately, the traffic regulations for road construction quelled my quest for dosa and coffee. Moreover, my fancy ornaments were about to be delivered soon. But, I did manage to buy Homo Deus by Yuval Noah Harari. Books never cease to tempt me like food.  I embarked upon reading the book which initially gave me the impression that "Be ready! You are about to plunge into a dungeon of disturbing thoughts", but later, the realization struck me because whatever he says are facts. I have exhausted my quota of denial by now. The Hindu could not be avoided at any considering the money paid. Also, the...